Margje Woodrow:

Ik ben opgegroeid in een groot gezin: mijn ouders, vier zussen en twee broertjes. Een drukke boel dus.

Op het Kruisheren college was ik niet altijd een voorbeeldige leerling. Ik was eigenlijk met van alles bezig, behalve met huiswerk maken en leren. Ik vond daar gewoon niet veel aan, kon absoluut niet plannen en ik begon standaard veel te laat met leren. Niet erg handig, want het leverde me vaak stressvolle toetsweken op. Maar ja, ik heb wel een geweldige tijd gehad op het KK. Met mijn vrienden, uitgaan, paardensport en de vele feesten.

Na het vwo wilde ik een aantal dingen gaan doen. Hoefsmid worden viel echter meteen af, omdat ik veel te klein was en eerlijk gezegd ook niet heel sterk. De opleiding om veearts te worden kon ik ook op mijn buik schrijven, omdat mijn cijferlijst niet goed genoeg was om toegelaten te worden. Journalist worden, dat was waar ik mijn zinnen op zette. Helaas werd ik drie keer op een rij uitgeloot. Dikke pech dus.

Tja, en toen? Ik besloot leerkracht te worden.Nu ben ik inmiddels al heel wat jaren juf van groep 8. Ik vind het superleuk om te doen en ik ben er best trots op dat leerlingen me de vrouwelijke versie vinden van Mees Kees (uit de boeken van Mirjam Oldenhave). Ik ben hartelijk, gezellig en niet al te streng in de klas. Soms iets te lief. Straf geven of boos zijn past niet bij mij. Toch weet ik niet of ik nog lang in het onderwijs blijf werken. Tegenwoordig draait het meer en meer om prestaties, scores en niveaus, terwijl ik vind dat er veel meer talenten zijn bij kinderen dan alleen maar goed kunnen rekenen en spellen. Helaas is daar dus steeds minder ruimte voor in het lesprogramma.

Maar goed, sinds een paar jaar schrijf ik dus jeugdboeken. Lucky me, want ik vind het fantastisch!

Mijn eerste boek Examendeal verscheen in 2013, heel toevallig nét na de grote examenfraude in Rotterdam. Eerlijk gezegd kwam ik op het idee door de enige jatactie uit mijn jeugd. Mijn vader was docent Frans en in 5-vwo zat ik bij hem in de klas. Heel stom en heel impulsief heb ik in dat schooljaar een proefwerk Frans van zijn bureau gepakt en uitgedeeld aan wie het maar wilde. Ik heb me er altijd bijzonder schuldig over gevoeld, want je eigen vader zo bedonderen… Daar móést mijn eerste boek over gaan: over een stomme keuze die in een split second is gedaan, zonder dat je de gevolgen ervan overziet. Iedereen doet weleens iets stoms zonder dat er een hele foute bedoeling achter zit.

Geraakt is mijn tweede boek, het verscheen in 2014. Als Jessie na een avondje feesten door een trein wordt gegrepen, heeft het er alle schijn van dat ze zelfmoord wilde plegen. Maar ook al bevestigen alle sporen dat Jessie niet langer wilde leven, toch kan haar vriendin Sam het niet geloven. Zelfs als Jessie bijkomt en toegeeft dat ze depressief is, blijft Sam ervan overtuigd dat er iets niet klopt aan haar verhaal. Alleen, wat doe je als niemand je wil geloven?

Ik glom werkelijk van trots dat dit boek in de top-3 stond van de beste Young Adult Thriller van 2014 van Hebban!

Mijn inspiratie voor het verhaal haalde ik uit een oude strafzaak van mijn man Geoff Woodrow. Hij is strafrechtadvocaat en hij heeft me weten te overtuigen dat er in negen van de tien gevallen een oorzaak aan een delict ten grondslag ligt. De dader heeft iets vreselijks gedaan, maar er schuilt altijd iets achter. En ja, ook gebeuren de dingen vaak in een paar seconden. Zonder er echt over na te denken. Spijt komt altijd te laat.Natuurlijk heb ik dit verhaal zo geschreven dat het anders is dan in die strafzaak, maar toch zijn er dingen die in de werkelijkheid echt zo zijn gegaan. Onvoorstelbaar bijna.

Kater komt in november 2015 uit. Het is een YA-thriller. Weer gebaseerd op een oude strafzaak, maar ook op een uit de hand gelopen feestje dat ik ooit met een vriendin heb gegeven (daar schaam ik me nog steeds kapot voor).

Samen met Geoff heb ik twee kinderen, Micky (12) en Holly (9). Het zijn fanatieke voetballers en iedere zaterdag staan wij als trouwe supporters langs de lijn. Inmiddels ben ik besmet met het voetbalvirus en zat ik laatst nog in het Barcelona-stadion om Messi, Neymar en Suárez te bewonderen. Ik loop regelmatig een rondje hard met mijn hond Bobby naast me en met muziek in mijn oren. Ik bezoek graag concerten. Over een maand ga ik bijvoorbeeld naar Editors in Brussel (kan niet wachten!).

Ik leg regelmatig schrijversbezoeken af op middelbare scholen via de Stichting Schrijvers School Samenleving. Hartstikke leuk om te doen! Ik neem altijd ‘dilemmakaartjes’ mee en zo ontstaat er een mooie discussie over wat leerlingen zouden doen als…

Ik heb het druk! Maar wel fijn druk met toffe dingen.